چرا مواد غذایی در طول کووید-19 اهمیت ویژه ای دارند؟

در حال حاضر جهان در میان همه گیری کووید-19 قرار دارد و بسیاری در تلاش برای حفظ سلامتی و کمک به جلوگیری از گسترش ویروس، فاصله اجتماعی را رعایت می کنند. در نتیجه، بسیاری از آنها مواد غذایی را خریداری می‌کنند که دو تا چهار هفته طول می‌کشد تا از مراجعه منظم به فروشگاه خودداری کنند.

شورای بین‌المللی افزودنی‌های غذایی می‌خواهد به مصرف‌کنندگان یادآوری کند که ایمنی و کیفیت عرضه جهانی غذا همچنان قوی است و افزودنی‌های غذایی همچنان نقش مهمی در حفظ کیفیت مواد غذایی در انبار شما دارند. افزودنی های غذایی به اطمینان از پایدار ماندن محصولات غذایی کمک می کند، عمر مفید محصول را افزایش می دهد و به مصرف کنندگان اجازه می دهد تا محصولات غذایی را بدون ترس از انقضای فوری ذخیره کنند. برای اطلاعات بیشتر در مورد انواع مواد غذایی و افزودنی های غذایی اینجا را کلیک کنید.

در این مدت، زمانی که مصرف کنندگان می خواهند زمان خود را در فروشگاه به حداقل برسانند و ممکن است بخواهند مواد غذایی را ذخیره کنند، غذاهای بسته بندی شده حاوی افزودنی های غذایی گزینه بسیار خوبی هستند. افزودنی های غذایی علاوه بر کمک به طعم، بافت، تازگی و ظاهر غذا، به پایداری و ماندگاری محصول نیز کمک می کنند. در زیر چندین طبقه بندی مهم افزودنی های غذایی و نحوه کمک آنها به پایداری محصول آورده شده است.

مواد نگهدارنده

نگهدارنده ها به افزایش طول عمر غذاها و جلوگیری از فساد آن کمک می کنند. نگهدارنده ها همچنین به غذاها کمک می کنند تا ظاهر، طعم و بافت خود را حفظ کنند. مواد نگهدارنده در انواع غذاها از جمله ژله ها، غلات، روغن ها و محصولات پخته شده یافت می شوند.

نگهدارنده ها اشکال مختلفی دارند. به عنوان مثال، شکر، نمک و سرکه اغلب برای به تاخیر انداختن رشد باکتری ها در غذاها استفاده می شود. آنتی اکسیدان ها به کاهش اکسیداسیون در غذاها، افزایش ماندگاری و جلوگیری از فساد کمک می کنند. و از فسفات ها برای کمک به حفظ گوشت فرآوری شده و محصولات مرغ استفاده می شود.

امولسیفایرها، تثبیت کننده ها و ضخیم کننده ها

امولسیفایرها، تثبیت کننده ها و قوام دهنده ها افزودنی های رایج غذایی هستند و به حفظ ظاهر غذاها در عین حفظ تازگی و کیفیت کمک می کنند.

  • امولسیفایرها به جلوگیری از جدا شدن مخلوط روغن و آب در محصول کمک می کنند و در انواع غذاها از جمله مارگارین، بستنی، نان، شکلات و برخی از گوشت های فرآوری شده یافت می شوند. مونو و دی گلیسیریدهای اسیدهای چرب نمونه معمولی از امولسیفایرهایی هستند که چربی را در غذاها پخش می کند تا به آن اجازه دهد محلول در آب بیشتر شود. آنها همچنین می توانند با مخلوط نگه داشتن غذاها به کاهش ضایعات مواد غذایی کمک کنند.
  • تثبیت کننده ها به مواد کمک می کنند تا در محلول محصول پراکنده و معلق بمانند. تثبیت کننده ها معمولا در نوشیدنی ها – مانند آب میوه ها و سبزیجات – و همچنین شیر خشک نوزادان مایع استفاده می شوند. برخی از تثبیت کننده های رایج عبارتند از صمغ ژلان و کاراگینان.
  • قوام دهنده ها بافت غذاها را تقویت می کنند و می توانند به غذاهای کم چرب یا کم کالری بافت گزینه های پر چربی/کالری بدهند. صمغ زانتان یک غلیظ کننده رایج است و حتی می توان آن را در فروشگاه های مواد غذایی خریداری کرد.

عوامل سفت کننده

عوامل سفت کننده به غذاها کمک می کنند تا کیفیت و استحکام خود را حفظ کنند. آنها همچنین معمولاً برای کمک به افزایش عمر مفید استفاده می شوند. مواد سفت کننده در انواع غذاها از جمله کنسرو گوشت، ترشیجات، میوه ها و سبزیجات استفاده می شود. سیترات سدیم، همچنین به عنوان اسید سیتریک شناخته می شود، یک عامل سفت کننده رایج است که از مرکبات به دست می آید.


دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *