در عرضه مواد غذایی مدرن، بیشتر محصولات – از جمله آنهایی که وگان، ارگانیک و مواد غذایی اصلی هستند، لیستی از مواد تشکیل دهنده را روی برچسب خود دارند. هدف از این لیست ها که طبق قانون الزامی است، ارائه اطلاعات در مورد مواد تشکیل دهنده موجود در محصول به مصرف کنندگان است. اگرچه همه مواد غذایی باید ایمن باشند، اما برخی از آنها به سختی تلفظ می شوند یا عجیب به نظر می رسند که می تواند برای مصرف کنندگان گیج کننده یا حتی ترسناک به نظر برسد. به خصوص اگر محصولی دارای برچسب غذایی با فهرست بلندی از مواد تشکیل دهنده باشد که نام های علمی یا ناآشنا داشته باشد. دوست نداشتن یا اجتناب از هر محصول غذایی به دلیل نیازهای رژیمی یا ترجیح شخصی کاملاً خوب است، اما به دلیل ترس از فهرست مواد، نیازی به اجتناب از غذاها نیست.
همه چیز یک ماده شیمیایی است
ایده افزودنی های غذایی، که به عنوان مواد شیمیایی در غذا نیز نامیده می شود، ممکن است برای برخی عجیب به نظر برسد – اما حقیقت این است که، وقتی صحبت از محصولات غذایی می شود، همه چیز شیمیایی است. آب، هوا و غذا، از جمله افزودنی های غذایی، همه از مواد شیمیایی تشکیل شده اند. برخی از مواد شیمیایی موجود در غذا به طور طبیعی وجود دارند در حالی که برخی دیگر ساخته دست انسان هستند. مواد شیمیایی حتی در غذاهای ساده، سالم و روزمره مانند موز – که حاوی بیش از 50 ترکیب شیمیایی است – فراوان است. با این حال، وجود یا عدم وجود مواد شیمیایی در یک محصول غذایی، محصول را کم و بیش «طبیعی»، «مصنوعی»، سالم یا ایمن نمی کند. و در حقیقت، برخی از غذاهای طبیعی از نظر شیمیایی پیچیده‌تر از غذاهایی هستند که مصرف‌کننده ممکن است آنها را به‌عنوان تولید شده یا فرآوری شده ببیند.
مواد افزوده شده به غذا توسط مقامات ملی تنظیم می شود، که علم را مطالعه می کنند تا اطمینان حاصل کنند که برای استفاده مورد نظرشان ایمن هستند. هنگامی که محصولات غذایی فهرست های طولانی حاوی مواد و/یا افزودنی های علمی متعددی دارند، چیزی در مورد سلامت یا ایمنی غذا نشان نمی دهد، بلکه نشان می دهد که چقدر از نظر ساختاری پیچیده هستند.
قابل درک است که مصرف کنندگان ممکن است با لیست های طولانی و شیمیایی مواد موجود در برچسب های مواد غذایی گیج یا بترسند، اما کمی اطلاعات و بینش بیشتر می تواند به سرعت به رفع این سردرگمی کمک کند. به عنوان مثال، با توجه به مقررات FDA که فهرست مواد تشکیل دهنده را ملزم می کند همه مواد فرعی را شامل شود، یک ماده معمولی شناخته شده مانند “بکینگ پودر” باید از نظر قانونی به عنوان “بکینگ پودر (بی کربنات سدیم، سدیم سولفات آلومینیوم و نشاسته ذرت)” نشان داده شود. به دلیل مقررات FDA و پیچیدگی ذاتی غذاها، برچسب‌ها مملو از نام‌هایی هستند که می‌تواند شبیه ده‌ها نام علمی باشد. و مصرف کنندگان باید بدانند که نیازی به ترس یا اجتناب از این محصولات و مواد نیست. در واقع، گنجاندن برخی از افزودنی‌های غذایی مانند امولسیفایرها و مرطوب‌کننده‌ها می‌تواند به کوتاه‌تر ماندن فهرست مواد در یک محصول غذایی کمک کند.
این ویدیوی ۲ دقیقه‌ای یوتیوب را ببینید، “مواد شیمیایی در غذا” که توضیح می دهد که چگونه همه چيزاز جمله غذایی که می خوریم از مواد شیمیایی تشکیل شده است.
فواید علوم غذایی
افزودنی‌های غذایی با نام‌های علمی گاهی طولانی و همه، باید مورد استقبال مصرف‌کنندگان قرار گیرند، زیرا نقش مهمی در غذاها دارند. افزودنی‌ها می‌توانند به افزایش ارزش غذایی غذا، بهبود بافت و افزایش ماندگاری، راحت‌تر کردن غذاها و تضمین تامین مواد غذایی سالم‌تر، پایدارتر و کارآمدتر کمک کنند. افزودنی های غذایی به هر چیزی که مصرف کنندگان در مورد غذا دوست دارند کمک می کند. طعم، بافت، ظاهر، فواید سلامتی، راحتی و موارد دیگر – و دلیلی برای سوء تفاهم یا ترس از نام مواد وجود ندارد.
برچسب های تمیز چیست؟
“برچسب تمیز” اصطلاحی است که توسط مصرف کنندگان رایج شده است و به محصولاتی اطلاق می شود که با کمترین ترکیب ممکن ساخته می شوند. در بسیاری از موارد، این کار برای از بین بردن برخی از باورهای غلط و ترس های ذکر شده در مورد افزودنی های غذایی است. اینها محصولاتی هستند که اغلب از ترکیبات رایج، قابل شناسایی و قابل اعتماد استفاده می کنند تا مصرف کنندگان احساس راحتی کنند، چه عادلانه و چه غیرمنصفانه، با غذاهای خود احساس راحتی کنند.
مشکل «برچسب‌های تمیز» و اصطلاح، این است که واقعاً با علم یا ایمنی محصولات غذایی صحبت نمی‌کند. حقیقت این است که برچسب‌های مواد غذایی، از جمله برچسب‌هایی که فهرست بلندی از نام‌های علمی دارند، خود تمیز و ایمن هستند. و خلاص شدن از شر این مواد و افزودنی های حمایت کننده طبیعی تنها به کاهش طعم، راحتی، ماندگاری و کارایی کلی غذا کمک می کند.
برای درک بهتر برچسب های مواد غذایی، لیست مواد تشکیل دهنده، مقررات FDA و موارد دیگر، به “درک برچسب های مواد غذایی” IFAC مراجعه کنید.