تعجبی ندارد که شیر را در لیست مواد تشکیل دهنده بستنی مورد علاقه خود یا روغن زیتون در سس سالاد ببینید. اما اگر به پایین‌تر نگاه کنید، ممکن است تعجب کنید که چرا انواع مختلفی از آدامس‌ها نیز در این محصولات وجود دارد، و نه فقط آدامس‌ها در هنگام بررسی. صمغ های غذایی مانند صمغ عربی، صمغ لوبیا خرنوب و صمغ کونیاک برای صدها سال مورد استفاده قرار گرفته اند (برخی از آنها به مصر باستان بازمی گردد) و از منابع طبیعی مختلف از جمله درختان، دانه ها، ریشه ها، محصولات و جلبک دریایی به دست می آیند. یکی از ویژگی‌های مشترک اکثر صمغ‌ها، توانایی آنها در عمل به عنوان یک امولسیفایر است که از جدا شدن مخلوط روغن و آب جلوگیری می‌کند. آنها همچنین ثبات، خواص ضخیم کنندگی، بافت و در برخی موارد فیبر را برای طیف وسیعی از محصولات فراهم می کنند. آدامس ها را می توان به چند دسته مختلف تقسیم کرد، بر اساس اینکه از کجا آمده اند. در زیر چهار گروه از آدامس‌های غذایی و نمونه‌هایی از محصولاتی که ممکن است آنها را در آنها پیدا کنید، آورده شده است.
1. شیره درختان
برخی از صمغ ها از شیره درختان به دست می آیند، شبیه به شربت افرا. محبوب ترین صمغ شیره درخت صمغ عربی است که معمولاً به آن صمغ اقاقیا نیز می گویند. این صمغ از درخت اقاقیا که بومی آفریقای مرکزی است به دست می آید. صمغ عربی ریشه در مصر باستان دارد، اما امروزه به عنوان یک امولسیفایر استفاده می شود و به غذاهای معمولی اجازه می دهد در طول زمان در قفسه باقی بمانند، به شما این امکان را می دهد که سس سالاد باز نشده را در انبار نگهداری کنید، یا میله های گرانولا را در کیف پیاده روی خود نگه دارید. صمغ شیره درختان نیز برای ایجاد بافت و غلیظ کردن غذاها و نوشیدنی ها استفاده می شود.
2. دانه ها
همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، صمغ بذر از دانه ها برداشت می شود. این دسته شامل صمغ های گوار، شنبلیله، تارا و خرنوب است. صمغ های بذر با خیساندن دانه، استخراج لایه داخلی کوچک حاوی صمغ و آسیاب کردن آن به صورت پودر ریز ساخته می شوند. شناخته شده ترین صمغ از این گروه صمغ گوار است که از دانه های کاشته شده در هند و پاکستان به دست می آید. به دلیل ویژگی‌های فنی منحصربه‌فرد صمغ گوار، محصولات لبنی منجمد را از طریق ذوب و انجماد مجدد که ناگزیر از تولید تا فروشگاه مواد غذایی و فریزر شما رخ می‌دهد، ثابت نگه می‌دارد. علاوه بر این، صمغ گوار ابزاری مفید برای کشاورزان است، زیرا در شرایط خشکسالی رشد می‌کند و ریشه‌های آن در واقع نیتروژن را به خاک باز می‌گردانند و کیفیت خاک را بهبود می‌بخشند و عملکرد محصولات بعدی را افزایش می‌دهند. این گروه از صمغ ها برای تثبیت و غلیظ شدن سوپ ها، سس ها، نوشیدنی ها و لبنیات بهتر است استفاده شود.
3. عصاره ریشه
ستاره دسته عصاره های ریشه صمغ کنجاک است. Konjac به طور طبیعی در آسیای جنوب شرقی و چین رشد می کند و بیش از 1500 سال است که برای اهداف آشپزی و دارویی استفاده می شود. از بین تمامی آدامس های غذایی که می توان در مایعات سرد استفاده کرد، قوی ترین قدرت غلیظ شدن را دارد و مانند صمغ گوار می توان از صمغ کنجاک برای بهبود پایداری بستنی استفاده کرد. همچنین ممکن است صمغ کونیاک را در سس و سس استفاده کنید. علاوه بر این، از این صمغ برای تهیه نودل کونیاک، یک ماکارونی بدون گلوتن که در کشورهای منتخب آسیایی محبوبیت دارد، استفاده می شود.
4. تخمیر
شما کلمه “تخمیر” را در مورد آبجو و شراب شنیده اید، اما بسیاری از مردم نمی دانند که می توان از فناوری تخمیر برای تولید محصولات دیگر مانند آدامس های غذایی استفاده کرد. صمغ های این گروه از منابع طبیعی مانند تخمیر باکتریایی با استفاده از کربوهیدرات و پروتئین تولید می شوند. صمغ های تخمیری شامل زانتان و صمغ ژلان می باشد. عملکرد هر دوی آنها برای معلق نگه داشتن محصولات حاوی روغن و آب در سس ها و سس ها است. برای اطلاعات بیشتر در مورد صمغ زانتان و نحوه پخت به بهترین شکل با آن، اینجا را کلیک کنید.
آیا می دانستید؟
آدامس های غذایی نه تنها از خشکی سرچشمه می گیرند، بلکه از آب نیز سرچشمه می گیرند! برخی از صمغ های غذایی از جلبک دریایی تولید می شوند، به عنوان مثال آلژینات، آگار و کاراگینان.