چگونه قانون نهایی FDA به اطمینان از ایمنی کمک می کند
امروز، سازمان غذا و دارو (FDA) خود را منتشر کرد قانون نهایی در مورد مواد غذایی که “به طور کلی ایمن شناخته می شوند” یا GRAS. این قانون مراحلی را که تولیدکنندگان مواد غذایی باید برای اطمینان از ایمن بودن مواد GRAS برای مصرف انسان انجام دهند رسمیت می‌بخشد و فرآیندی را تأیید می‌کند که برای سال‌ها به خوبی کار کرده است.
GRAS یکی از دو روشی است که توسط آن می توان ماده ای را به طور قانونی به غذا در ایالات متحده اضافه کرد. غذا یا نوشیدنی این قانون نهایی نظارت FDA را بر مواد تشکیل دهنده مواد غذایی با توضیح بهتر اینکه چگونه تشخیص عمومی ایمنی تحت قانون نشان داده می شود و با الزام شرکت ها به ارائه اطلاعات اضافی هنگام ارسال اعلان های GRAS برای بررسی FDA، روشن و تقویت می کند.
مفهوم GRAS که ریشه در اصلاحیه مواد افزودنی مواد غذایی در سال 1958 به قانون غذا، دارو و آرایشی و بهداشتی دارد، در نظر گرفته شده است تا به موادی بپردازد که سابقه طولانی استفاده دارند یا در جایی که به رسمیت شناختن ایمنی عمومی در حوزه عمومی وجود دارد. در حالی که FDA کار بسیار خوبی در نظارت بر مواد غذایی و مواد غذایی برای اطمینان از ایمن بودن آنها برای مصرف کنندگان انجام می دهد، کنگره تشخیص داد که آژانس به سادگی منابع لازم برای بررسی همه مواد را ندارد و در عوض باید بر روی موادی تمرکز کند که در آنها به رسمیت شناختن ایمنی عمومی وجود دارد. وجود ندارد بنابراین GRAS مسئولیت تعیین ایمنی را به جای FDA بر عهده سازنده مواد تشکیل دهنده می گذارد و دستورالعمل دقیقی را ارائه می دهد که تولیدکنندگان از نظر قانونی مسئول رعایت آن هستند تا از ایمنی محصولاتی که تولید می کنند قبل از استفاده در غذا اطمینان حاصل کنند.
به همین دلیل است که سیستم GRAS برای مصرف کنندگان، FDA و تولیدکنندگان مواد غذایی بسیار خوب کار می کند. این به صنایع غذایی اجازه می دهد تا وارد عمل شده و منابعی را برای بررسی مواد و کمک به تعیین ایمنی آنها فراهم کند. این تصمیمات متخصص را می توان به طور داوطلبانه برای بررسی به FDA ارسال کرد، یک روش رایج که توسط بسیاری از شرکت ها استفاده می شود. در طی چند دهه گذشته، محتوای این ارسال‌ها به گونه‌ای تکامل یافته است که شامل تحقیقات و اطلاعات در مورد یک ماده خاص، کاربرد مورد نظر آن، میزان مصرف در غذاها و سایر اطلاعات به منظور ارائه اطلاعات کافی به FDA برای تعیین آن است. آیا آنها با تعیین GRAS موافق هستند. از آنجایی که این فرآیند در طول زمان تکامل یافته است، این حکم شفافیت بیشتری را به ارمغان می آورد و بار اثبات را برای تعیین GRAS بودن یک ماده تعیین می کند.
فرآیند GRAS نشان دهنده اوج همکاری بخش دولتی و خصوصی است. به همین دلیل، منابع FDA را می‌توان به سمت فعالیت‌هایی هدایت کرد که بیشترین تأثیر را بر سلامت عمومی دارند، مانند اجرای قانون نوسازی ایمنی مواد غذایی FDA، در حالی که یک چارچوب قانونی واضح را فراهم می‌کند که براساس آن تولیدکنندگان مواد غذایی می‌توانند مواد نوآورانه و ایمن تولید کنند. این قانون نهایی گامی مثبت به سوی ادامه همکاری با گروه‌هایی مانند IFAC و تولیدکنندگان مواد غذایی است که با FDA کار می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که اطلاعات و تحقیقات تا حد ممکن در مورد مواد مورد استفاده در غذا وجود دارد. IFAC و اعضای آن مشتاقانه منتظر همکاری با FDA و سایر ذینفعان برای اجرای این قانون نهایی و دستیابی به هدف مشترک ما برای حفظ ایمن ترین عرضه مواد غذایی در جهان هستند.